مأیوس

یا اباالفضل العباس (ع):

آن دم که موج انداخت اقیانوس در آب

افلاک از حسرت کشید افسوس در آب

از هر طرف هرم عطش تا عرش می رفت

گویی که پا بنهاده یک ققنوس در آب

وقتی که عکس ماه روی آب افتاد

خورشید شد چون پرتو فانوس در آب

از دور و از نزدیک ماهی ها رسیدند

تنها برای لحظه ی پابوس در آب

تا آب خود را تا به زانویش رسانید

شد جلوه گر از هر نظر طاووس در آب

:::

خورشید بی رحمانه تر بر دشت بارید

وقتی که گردید از لبش مأیوس در آب