1- تردید نکن!
هرچند که معشوقه ی ما بی شرم است
با اینکه همیشه گُرده ی ما نرم است
ای خنجر زیر آستین! محکم باش!
تردید نکن! ... من به تو پشتم گرم است
***
2- نامه
از رفتن خود نشانه دادی دستم
یک نامه ی عاشقانه دادی دستم
بدجور دلم گریه و زاری می خواست
با رفتن خود بهانه دادی دستم
***
3- لطف اضافی
تردید نکن لطف اضافی کردی
آن عشق که با بدی تلافی کردی
جز مهر تو هیچ چیز در خویش نداشت
قلبی که تو کالبد شکافی کردی
تقدیم به خاک پای سلطان نجف :
شروع می کند از نو قلم به نام شما
مگر که بهره بگیرد دمی ز وام شما
چگونه اسم شما را بَرَم که وا مانده ست ...
قلم میان ترازوی عین و لام شما
فصاحت از کلمات شما به وجد آمد
بلاغت از نفس افتاد در کلام شما
و مصرعی که پر از نقطه ریزه خوار شده ست
و مصرعی که الف دارد از قیام شما
چنان مقابل خالق به خاک می افتید
که غبطه می خورد افلاک بر مقام شما
چنان رئوف که مثل پدر یتیمان را ...
چنان مهیب که لرزد زمین ز گام شما
و اوج تیغ شما را دگر که می فهمد
به جز کسی که خورد ضربت تمام شما
که رنگ می پرد از چهره ی اجل وقتی
که ذوالفقار برون آید از نیام شما
***
و اسم کوچک من لایق تخلص نیست
سکوت می کنم اینک به احترام شما
زمستان 88
برای افراد معلوم الحال:
با پول ربا بساز تفریحت را
با سوت ادا نما «مصابیح»ت را
شاید دو سه تا کم شده باشد از نو ...
بشمار اخوی دوباره تسبیحت را
چون موج دلم به ساحلت می آید
هرجا بروی مقابلت می آید
من زنده به لبخند تو ام ... اخم نکن
ای دلبر مهربان دلت می آید؟!
هرچند که خاطرت عزیز است هنوز ...
با اینکه دل از تو ناگریز است هنوز ...
در مسلخ عشق تو من اسماعیلم
افسوس که چاقوی تو تیز است هنوز
برای دعای باران امام رضا (ع) :
با اشک تو بغض در شفق جاری شد
در رگ رگ برگ ها رمق جاری شد
آنقدر که ابر ها دویدند پی ات ...
وقتی که رسیدند ... عرق جاری شد
همان هستی که می بینم همین هستم که می بینی
دمی داغی دمی سردی دلم یک کاسه ی چینی ...
هزاران قصه می بافی برایم تا که برخیزی
هزاران حیله می چینم برایت تا که بنشینی
بیا امشب خوشی ها پر شود جای کدورت ها
برای آشتی آورده ام یک جعبه شیرینی
به دور میز با یک شمع ... اوضاع خوب ، جَو آرام ...
نمی دانم چرا اینقدر نا آرام و غمگینی
برایم رفته ای چایی بریزی تازه دم اما ؛
شبیه شوکران است این که آوردی تو در سینی
به چشمت می شوم خیره به چشمم چشم می دوزی
همان هستی که می بینم همین هستم که می بینی
خرداد 87
مرا دزدانه می پایی به من زل می زنی گاهی
بگو - دیوانه ام کردی ! - تو از جانم چه می خواهی
تو و من پیش هم هستیم اما دور دور از هم
تو عکس ماه در تالاب من مانند یک ماهی
شبیه بچه آهویی به سوی برکه می آیی
مواظب باش در آنجا کمین کرده ست تمساحی
(دلم دارد عجب پیمانه ی صبری خداوندا
دریغ از قطره ی اشکی دریغ از جرعه ی آهی)
برایم از درخت شب سبد پر کردی از کوکب
نمی دانستم ای خورشید صورت اینقدر ماهی
چرا روی لبت لبخند و بر ابروی تو اخم است
چرا می خوانی ام با چشم اگر من را نمی خواهی
اگر در جاده ی این عشق همراه دلم هستی
ببند که ای یار بارت را که امشب می شوم راهی
تابستان 87
در پای چکمه های غرور تو له شدم
چون برگ در مسیر عبور تو له شدم
من آن گل بنفشه ی از یاد رفته ام
لای کتاب های قطور تو له شدم
مهمان هر شب دلم! ای یادبود تلخ!
هر روز پا به پای مرور تو له شدم
در زیر بار فکر جدایی هر آینه
بودم اگر چه سنگ صبور تو ... له شدم
آن ماهی غریبه ی دریایی ام ولی
در حجم تَنگ تُنگ بلور تو له شدم
امّید داشتم بکشی دست بر سرم
افسوس! زیر پای غرور تو له شدم
بغض فروخورده ام چگونه نگریم؟
غنچه ی پژمرده ام چگونه نگریم؟
(فاضل نظری)
***
دیده ی آزرده ام چگونه نگریم
زخم نمک خورده ام چگونه نگریم
زانکه به کس دل نداده بود ... من از شوق ...
... حال که دل برده ام چگونه نگریم
ساده شکستی و با تو بغض گلوگیر!
من که کم آورده ام چگونه نگریم
جای دارد آنکه خون بریزد از این چشم
خنجر در گُرده ام ... چگونه نگریم
بین پنجه ی غمت ای هر نفست مست
خوشه افشرده ام چگونه نگریم
داغ عزیزی ست بر دلم ... مکنم منع
بر بدن مرده ام چگونه نگریم
تابستان 92