برای شما

تقدیم به پیشگاه امام هشتم (ع) :

سر پناه من است بی تردید چتر مژگان چشم های شما

می نهم سر - اگر اجازه دهید - عاشقانه به زیر پای شما

همه شب ماه می خورد حسرت، که چرا در حرم ندارد راه

روز ها مهر کم ز فانوسی ست، پیش آن گنبد طلای شما

با دلی پر ز شور آمده ام، که من از راه دور آمده ام

من به عشق شما شدم عازم، من سفر کرده ام برای شما

چِقَدَر خوب و آشنا هستید، که شما حضرت رضا هستید

کمکم می کنید آقا جان! که رضایم شود رضای شما ؟

نشدم حیف! مثل آهویی که شما ضامنم شوید ولی ؛

کاش می شد کبوتری باشم، بین آن صحن باصفای شما

دوست دارم کنارتان باشم، تا که من جان نثارتان باشم

هر چه دارم هر آنچه من هستم، هیچ باشد ولی فدای شما ...

21 رمضان 88

بار دگر

برای شهادت مولا علی (ع):                                  

شد تازه غم قدیم ها بار دگر                                        

داغ دل یا کریم ها بار دگر                                  

گشتند یتیم با سفر کردن او                                        

آن شب همه ی یتیم ها بار دگر

طفل سپاه

یا صاحب الزمان (عج):

شب، طفل سپاه ره نوردان شماست

 حتی خود ماه هم ز مردان شماست

قانون طبیعت جهان سیری چند؟!

خورشید هم آفتاب گردان شماست

به جای انتظار

شکایتی از خودمان:

هر جمعه ز هجر ناخوشیم آقا جان!

تا ظهر کنار بالشیم آقا جان!

عمری ست به جای انتظار فرجت

قلیان دو سیب می کشیم آقا جان!

دردسرساز

دارد غم دائمی از آغاز دلم

بوده ست همیشه دردسر ساز دلم

ای دوست بیا و دور ما کم بپلک

تا کار نداده دست من باز دلم

دیروز ... امروز ...

برای غربت مولا علی (ع):

آن مرد که عرش بود بر شانه ی او

افتاد به چنگ شعله پروانه ی او

دیروز که می کَند در خیبر را ...

امروز که می سوخت در خانه ی او ...

سه رباعی

از این دل سنگی که شدم بیزارم

بی پرده بگویم از خودم بیزارم

یک سال دگر هم به تو نزدیک شدم ...

ای مرگ من از تولدم بیزارم!

***

یک رباعی اجتماعی:

از هفته ی پیش مردنی تر شده ام

دنیازده تر شدم دنی تر شده ام

در همهمه های شهر سربی افسوس!

من از همه آدم آهنی تر شده ام

***

و :

سرمست ز بوی عطر باران بودم

آنروز که زیر چتر باران بودم

من پیش تو ... چکه چکه رگبار شدم

من پیش تو ... قطره قطره باران بودم

دو چشمانت

پیشکش به خاک قدم ضامن آهو علی ابن موسی الرضا (ع) :

کمان بردار از ابرو، بکش تیر از دو چشمانت

ببین آهوی وحشی را، زمین گیر از دو چشمانت

دل مسکین من افتاد زیر گنبدی زرّین

همانجایی که جاری بود اکسیر از دو چشمانت

نگاهم چون دخیلی بر ضریحت خیره می ماند

مگر چشمان خیسم می شود سیر از دو چشمانت

اگر سوی حرم هی می روم، هی باز می گردم ...

شدم چون کفتر جلدی نمک گیر از دو چشمانت

نه با دست و نه با ابرو، که با چشمت اشارت کن

یقین بی پرده فرمان می برد شیر از دو چشمانت

به یک پلک تو صبح و شام معنا می شود، آری!

که می گیرند صبح و شام، تأثیر از دو چشمانت

نگاهی کن از سر تا به پا شرمنده خواهد شد

غلام پای تا سر جرم و تقصیر از دو چشمانت

تابستان 88